Loes Velthoven-Verlinden: “Stop het besluit: erken de zelfstandige bevoegdheid van mondhygiënisten”

Als voorzitter van NVM-mondhygiënisten wil ik onze diepe teleurstelling uitspreken over het voorgenomen besluit van de minister om het experiment Tijdelijke zelfstandige bevoegdheid mondhygiënisten stop te zetten, zoals gisteren nogmaals benadrukt in de brief ‘Beantwoording van feitelijke vragen Verzamelbrief Wet BIG 2024’ van 16 dec jl. waarin feitelijke onwaarheden als keiharde feiten zwart op wit zijn gezet. Met als gevolg dat mondhygiënisten niet zelfstandig bevoegd worden voor het deskundigheidsgebied waarvoor zij zijn opgeleid. Een besluit dat wij als vereniging met klem afwijzen.  

Gedurende dit traject hebben wij herhaaldelijk geprobeerd in gesprek te gaan met de minister om onze zorgen en argumenten toe te lichten. Helaas zonder resultaat. Waarom is er geen ruimte voor een open dialoog? Waarom luistert de minister niet naar de mensen die dit vak uitoefenen en precies weten wat er nodig is voor goede mondzorg? Het lijkt erop dat ambtenaren vasthouden aan persoonlijke visies over de Wet BIG en de toelating tot artikel 3 van deze wet. Is dat een goede basis voor beleid dat zo veel impact heeft? 

We vragen ons af of de minister de brief van de KNMT ondersteunt, waarin wordt gesteld dat alle mondzorg onder één dak moet plaatsvinden. Beseft zij dat dit voorstel maar liefst 800 vrijgevestigde mondhygiënisten buitenspel zet? En hoe rijmt dit besluit zich met het huidige zorgtekort, dat volgens Minister Fleur Agema juist opgelost moet worden om de zorg toekomstbestendig te maken? Als mondzorg écht belangrijk is, waarom negeert de minister dan een oplossing die niets kost en zorgcapaciteit beter benut? 

De minister suggereert dat de KNMT en NVM-mondhygiënisten afspraken moeten maken over samenwerking. Maar de geschiedenis leert ons dat dit niet werkt. Dit experiment is juist in het leven geroepen vanwege de weerstand van tandartsen. Zonder die weerstand waren mondhygiënisten al jaren geleden toegelaten tot artikel 3 van de Wet BIG, en waren wij zelfstandig bevoegd voor ons volledige deskundigheidsgebied. 

Het besluit om mondhygiënisten niet toe te laten tot artikel 3 van de Wet BIG is niet alleen onbegrijpelijk, maar ook onnodig. Het toelaten van mondhygiënisten kost niets, verlaagt de administratieve lasten en zorgt voor een betere benutting van zorgcapaciteit. Hoe rijmt de minister dit tegendraadse besluit met haar eigen visie op bezuinigingen in de zorg?  

Ik roep de minister op om haar voorgenomen besluit te heroverwegen en het gesprek met ons aan te gaan. Het stopzetten van dit experiment is niet alleen schadelijk voor onze beroepsgroep, maar ook voor de patiëntenzorg in Nederland. Mondhygiënisten staan klaar om bij te dragen aan een efficiëntere en beter toegankelijke mondzorg. Geef ons de ruimte om dat te doen. Het is tijd om te erkennen dat mondhygiënisten bijdragen aan de kwaliteit en toegankelijkheid van mondzorg in Nederland. 

Ik roep Kamerleden op morgen kritisch te zijn op de argumenten van de Minister. Administratieve lasten in de vorm van tijd voor een herregistratie in het BIG-register is een drogreden en staat niet in verhouding tot de administratieve lasten die mondhygiënisten ervaren als dit experiment geen vervolg krijgt. Als de minister haar stokpaardjes arbeidstekorten en administratieve lasten wil uitdragen is dit een kosteloos succes. Alles wat zij anders besluit staat haaks op haar eigen visie.  

Samen staan we sterker. Deel dit bericht en steun ons in onze strijd voor een toekomst waarin mondhygiënisten zelfstandig kunnen werken binnen hun volledige deskundigheidsgebied. 

Loes Velthoven-Verlinden